Мы паспелі ўратавацца
Але боль не знікла, не
Той, не мае рацыі
Хто скрыгоча ікламі
нябесным горадзе, Віснем як іканастас Цягнем рукі, хто і дзе Зачапляйся, і да нас Мы высока, ўнізе мы Але боль на ўсіх адзіны Ад зімы зноў да зімы Засталіся без радзімы